ستمگر) هستيد كه پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله در حديث معروف درباره عمار خبر داده بود و بيش از سى سال قبل، به عمّار خطاب كرد و گفت: «تو را فئه باغيه خواهند كشت» آنها در برابر اين استدلال محكم و روشن گفتند «قاتل عمّار على است، زيرا او عمّار را به همراه خود آورد! اگر نياورده بود ما او را نمى‌كشتيم». [1]

سپس امام عليه السّلام به يكى ديگر از نيرنگهاى آنها براى نفوذ در دلها اشاره كرده مى‌فرمايد:

«آنها با اظهار يأس و بى‌رغبتى (به دنيا) تلاش مى‌كنند به مطالع خويش برسند و بازار خود را گرم كرده. كالاى مورد علاقه خويش (ضلالت و گمراهى) را به فروش برسانند»؛ (يتوصّلون إلى الطّمع باليأس ليقيموا به أسواقهم، و ينفقوا به أعلاقهم‌ [2]).

آنها سوداگران مرموزى هستند كه سرمايه آنان كفر و نفاق و ضلالت و مشتريانشان افراد ساده‌انديش و بهاى اين معامله از دست دادن دين و ايمان است.

همان‌گونه كه گاه بعضى از تجّار براى گرم كردن بازار خويش، نسبت به فروش جنس به مشتريان بى‌اعتنايى نشان مى‌دهند تا به مقتضاى «الانسان حريص على ما منع» آتش شوق را در دل آنها بيفروزند و بازار خود را گرم كنند و متاع كاسد و فاسد خود را به اعلى القيم بفروشند.

آن‌گاه مى‌افزايد: «آنان سخنانى مى‌گويند و مردم را به اشتباه مى‌افكنند، توصيف مى‌كنند تا مردم را بفريبند»؛ (يقولون فيشبّهون، و يصفون فيموّهون‌ [3]).

آرى! آنها پيوسته كفر و نفاق و گمراهى و ضلال را در لباس حق جلوه مى‌دهند تا توده‌هاى مردم كه به‌طور فطرى و طبيعى خواهان حق‌اند، باطل آنها را بپذيرند و در طريق گمراهى گام بردارند.

در وصف ديگر مى‌افزايد: «آنها راه ورود به خواسته‌هاى خود را آسان، و طريق خروج از

[1]. صحيح مسلم، جلد 8، صفحه 185 و سفينة البحار، «عمر» و بسيارى از كتب ديگر شيعه و اهل سنّت.

[2]. «اعلاق» جمع «علق» بر وزن «حزب» به معناى اشياى مورد علاقه است.

[3]. «يمّوهون» از «تمويه» به معناى تزيين كردن براى گمراه ساختن و آميختن حق به باطل است.