منجلين‌ [1] بهما تقبض).

بعضى از دانشمندان مى‌گويند: ملخ موجود عجيبى است كه در هربخشى از اعضاى خود شبيه يكى از حيوانات است و به تعبير ديگر با اين كه ظاهرا حيوان ضعيفى است ده شباهت به ده حيوان نيرومند دارد: صورتش همچون صورت اسب، چشمانش مانند چشمان فيل، گردنش همانند گردن گاو، شاخكهايش همچون شاخهاى گوزن، سينه‌اش همچون سينه شير، شكمش همچون شكم عقرب، بالهايش همانند بالهاى عقاب، رانهايش همچون رانهاى شتر، پاهايش مانند پاهاى شترمرغ و دم او مانند دم مار است و امام عليه السّلام در بيان بالا به هفت ويژگى شگفت‌آور او اشاره فرموده؛ چشمها، حدقه‌ها، گوش پنهان، دهان مخصوص، احساس قوى، دندانهاى نيرومند و دو عضو شبيه دو داس در دو طرف دهان.

درباره عجايب خلقت اين حشره در نكته‌ها بحث جالبى خواهد آمد.

سپس امام عليه السّلام به خطرات عظيم اين حشره ظاهرا ضعيف پرداخته، مى‌افزايد:

«كشاورزان براى زراعت خود از آنها مى‌ترسند ولى هرگز قادر بر دفع آنها نيستند، حتى اگر همه دست به دست هم دهند. ملخ آنچنان نيرومندانه پيش مى‌آيد تا با جست‌وخيز خود در كشتزارها وارد شود و آنچه را ميل دارد بخورد (و هرزمان مايل بود- و احتمالا پس از نابودى كشتزار- آنجا را ترك گويد) اينها همه در حالى است كه تمام پيكر او به اندازه يك انگشت باريك نيست»؛ (يرهبها الزّرّاع في زرعهم، و لا يستطيعون ذبّها، و لو أجلبوا بجمعهم، حتّى ترد الحرث في نزواتها [2]، و تقضي منه شهواتها. و خلقها كلّه لا يكوّن إصبعا مستدقّة [3]).

راستى عجيب است هرگاه فرماندهان بزرگ تاريخ لشكر خود را براى مبارزه با اين‌

[1]. «منجلين» تثنيه «منجل» به معناى داس است و در اينجا كنايه از پاها يا دست‌هاى ملخ است كه قوسى شكل است و با آن برگ‌ها و ساقه‌ها را مى‌گيرد و با دندانش مى‌چيند.

[2]. «نزوات» جمع «نزوه» به معناى پرش است.

[3]. «مستدقة» از ريشه «دقّت» به معناى باريك بودن گرفته شده و «مستدقّه» به معناى باريك است.