بخش نهم‌

و إنّ اللّه سبحانه لم يعظ أحدا بمثل هذا القرآن، فإنّه «حبل اللّه المتين»، و سببه الأمين، و فيه ربيع القلب، و ينابيع العلم، و ما للقلب جلاء غيره، مع أنّه قد ذهب المتذكّرون، و بقي النّاسون أو المتناسون. فإذا رأيتم خيرا فأعينوا عليه، و إذا رأيتم شرّا فاذهبوا عنه، فإنّ رسول اللّه- صلّى اللّه عليه و آله- كان يقول: «يابن آدم، اعمل الخير و دع الشّرّ، فإذا أنت جواد قاصد».

ترجمه‌

: خداوند سبحان، احدى را به چيزى مانند قرآن، پند و اندرز نداده است؛ زيرا قرآن رشته محكم خدا و وسيله مطمئن اوست. در قرآن، بهار دل‌ها و چشمه‌هاى جوشان علم و دانش است و براى (زدودن زنگار غفلت و گناه از) قلب، صيقلى جز قرآن نيست؛ اما متأسفانه آن‌ها كه از قرآن پند مى‌گرفتند رفتند و فراموشكاران يا خود به فراموشى زدگان مانده‌اند (راه خدا و مسير قرآن، روشن است) هرگاه كار نيكى را مشاهده كرديد به آن كمك كنيد و هر زمان كار شرّى را ديديد از آن بگذريد؛ زيرا رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مى‌فرمود: اى فرزند آدم، كار نيك انجام ده و بدى را رها كن كه اگر چنين كنى در جاده مستقيم و ميانه (دور از افراط و تفريط) گام برخواهى داشت.