نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 479
بماند؛ ثانيا بسيارند كسانى كه پيروزى را براى خودكامگى و هوسرانى و سلطه بر
خلق مىخواهند. امام عليه السّلام عرضه مىدارد: خداوندا، به ما توفيق ده كه
پيروزى را براى اقامه حق و عدل بخواهيم؛ ثالثا در فرض غلبه دشمن، از خدا شهادت
مىطلبد و بر كنار ماندن از فتنه را.
واژه «فتنه» در اينجا ممكن است اشاره به موضوع امتحان باشد؛ چرا كه ميدان
نبرد يكى از ميدانهاى بزرگ امتحان است و انسان بايد از خدا بخواهد در اين ميدان
پايش نلغزد؛ زيرا آن كس كه به حقانيت خويش معتقد است، هرگاه گرفتار شكستى شود ممكن
است بر بخت و اقبال خود خشمگين گردد و در برابر پروردگار زبان به شكوه بگشايد و
اين شكستى ديگر است در ميدان امتحان.
***
سپس امام عليه السّلام به دنبال دعاهاى پر معناى خود اصحاب و يارانش را با
عباراتى مهيج و پر نفوذ به مقابله با دشمن دعوت مىكند، مىفرمايد: «كجايند آنها
كه در برابر دشمن و حوادث سخت مىايستند و افتخاراتشان را حفظ مىكنند و كجايند آن
مردان غيورى كه به هنگام نزول مشكلات به پاسدارى (از عقيده و كشور خود)
مىپردازند؟» (أين المانع للذّمار [1]، و الغائر [2] عند نزول الحقائق [3] من أهل الحفاظ! [4]).
و سرانجام پيشتازان را با اين عبارت تشويق و فرار كنندگان را توبيخ و تهديد
مىكند؛ مىفرمايد: « (بدانيد) ننگ و عار پشت سر شماست و بهشت پيش رويتان!» (العار
[1] «ذمار» به معناى چيزى است كه حفظ
آن بر انسان لازم است؛ مانند خانواده و نواميس و وطن، از ماده «ذمر» (بر وزن رمل)
به معناى برانگيختن همراه با سرزنش گرفته شده است و از آن جا كه اگر در حفظ ناموس
و خانواده و وطن كوتاهى شود، انسان مستحقّ هرگونه سرزنش و ملامت است، واژه ذمار در
آن معنا كه گفتيم به كار گرفته است.