و زندگى‌هايى كه همچون ايّام سفر به آخر مى‌رسد؟ (بنا بر اين) آنچه را خداوند بر شما واجب كرده است جزء خواسته‌هاى خويش قرار دهيد و از او بخواهيد كه براى اداى حقوقى كه از شما طلب كرده ياريتان كند و پيش از آن كه به سوى مرگ فراخوانده شويد دعوت مرگ را به گوش‌هاى خويش برسانيد (و آماده شويد).

شرح و تفسير شما را از دلبستگى به دنيا بر حذر مى‌دارم‌

امام عليه السّلام در اين بخش از خطبه، باز به سراغ نكوهش دنيا و دنياپرستان مى‌رود و چنان زرق و برق دنيا را تحقير مى‌كند و عيوب آن را برمى‌شمرد كه هر انسان عاقلى را بيدار مى‌سازد و به او نشان مى‌دهد كه دنياپرستى راه نجات نيست.

مخاطبان خويش را كه مردم آن روز و امروز و تمام اعصار و قرون را شامل مى‌شود از زرق و برق دنيا برحذر مى‌دارد و مى‌فرمايد: «شما را از دلبستگى به دنيا سخت برحذر مى‌دارم كه منزلگاهى است كوچ كردنى؛ و جاى اقامت نيست» (و أحذّركم الدّنيا فإنّها منزل قلعة، و ليست بدار نجعة).

«قلعه» از ماده «قلع» گرفته شده و به معنى اموال عاريتى و محلى كه انسان هر زمان بايد از آن برخيزد، مى‌باشد.

و «نجعة» عكس آن است و آن جايگاهى است كه انسان خير و بركت در آن يافته و قطعا تصميم به توقف در آن گرفته است بنا بر اين مفهوم سخن مولا عليه السّلام اين است كه دنيا به هر حال يك منزلگاه موقّتى است و ارزشى براى ماندن و اقامت گ‌زيدن ندارد، در ادامه سخن در واقع به دلايل اين مطلب اشاره مى‌كند و مى‌افزايد: «دنيا خود را با مكر و نيرنگ آراسته و با زرق و برق خود مردم را