سرقت مجازات نمى‌كنند، همان گونه كه به خاطر نيّت خدمت پاداش نمى‌دهند، هر چند گاهى به عنوان تفضّل، اين گونه افراد را مورد محبّت قرار مى‌دهند، و خداوند متعادل كه از همه مهربانتر و بخشنده‌تر است نيز طبق روايات متعددى به نيّت خير از باب تفضّل پاداش خير مى‌دهد، ولى به نيّت شرّ كيفر نمى‌كند همان گونه كه در حديث آمده است: «من همّ بحسنة فلم يعملها كتبت له حسنة ... و من همّ بسيّئة لم تكتب عليه؛ هر كس قصد كار نيكى كند هر چند آن را انجام ندهد براى او حسنه‌اى نوشته مى‌شود، و هر كس نيّت كار بدى كند (و آن را انجام ندهد) بر او نوشته نمى‌شود» [1].

[1] وسايل الشيعه، جلد 1، صفحه 36، باب 6 از ابواب مقدمة العبادات، حديث 6.