خطبه 142 [1] و من كلام له عليه السّلام المعروف في غير أهله‌

از سخنان امام عليه السّلام است كه درباره نيكى كردن به كسانى كه شايسته آن نيستند بيان فرموده است.

خطبه در يك نگاه‌

اين خطبه عمدتا در دو محور بحث مى‌كند: در محور اوّل نتايج سوء نيكى كردن و كمك نمودن به نااهلان را شرح مى‌دهد.

و در محور دوّم مواردى كه شايسته است انسان براى نيكى كردن برگزيند، و در سايه آن به شرف دنيا و فضايل آخرت نائل گردد.

[1] «سند خطبه» اين خطبه را مرحوم «كلينى» در كتاب «كافى» (جلد 4، صفحه 31) با مقدارى تفاوت آورده است و همچنين مرحوم «مفيد» در «مجالس» و «شيخ طوسى» در «امالى» و «ابن قتيبه» در «الامامه و السياسه» آورده‌اند.

اين نكته نيز قابل اهميّت است كه از بعضى از منابع بالا (مانند كتاب كافى) به خوبى استفاده مى‌شود كه اين خطبه دنباله خطبه 126 مى‌باشد. (مصادر نهج البلاغه، جلد 2، صفحه 282، با كمى تلخيص).