ايمانش را كه معمولا چندان محكم نيست مى‌شكند و سيلاب هوا و هوس تمام وجودش را فرا مى‌گيرد و به قعر درّه هولناك ضلالت و گمراهى پرتاب مى‌كند.

اين سخن را با حديث زيبايى از على عليه السّلام پايان مى‌دهيم، مى‌فرمايد: «تورات با پنج جمله پايان يافته كه من دوست دارم در آغاز هر روز آنها را از نظر بگذرانم».

سپس آنها را به اين صورت بيان مى‌فرمايد:

«ألاوّل: العالم الّذي لا يعمل بعلمه فهو و إبليس سواء».

«و الثّاني: سلطان لا يعدل برعيّته فهو و فرعون سواء».

«و الثّالث: فقير يتذلّل لغنىّ طمعا في ماله فهو و الكلب سواء».

«و الرّابع: غنّى لا ينتفع بماله فهو و الأجير سواء».

«و الخامس: امرأة تخرج من بيتها بغير ضرورة فهي و الأمة سواء».

«اوّل عالمى كه به علمش عمل نكند، با شيطان مساوى است».

«دوم زمامدارى كه عدالت را درباره مردم رعايت نكند، با فرعون مساوى است».

«سوم فقيرى كه در برابر غنى به خاطر طمع در اموال او ذليلانه خضوع مى‌كند، با سگ مساوى است».

«چهارم ثروتمندى كه از مالش (براى خود و كمك به ديگران) بهره نمى‌گيرد، با فقير اجير مساوى است».

«پنجم زنى كه براى هواى نفس و بدون نياز از منزل خارج مى‌شود، او با كنيز برده يكسان است. (چرا كه او هم برده هوسهاست)». [1]

بارالها! اكنون كه در پرتو هدايت‌هاى نهج البلاغه امير مؤمنان على عليه السّلام علم و دانشى را به ما موهبت فرمودى توفيق عمل و بهره‌گيرى از آن مرحمت فرما و ما را از همسويى و همرنگى با شيطان رهايى ببخش و عاقبت امر ما را ختم به خير بگردان! پايان جلد چهارم پيام امام امير المؤمنين عليه السّلام 11/ 10/ 1380 مطابق 17 شوّال 1422

[1] اثنى عشريّه، صفحه 206.