بخش سوم‌

أيّها النّاس، استصبحوا من شعلة مصباح واعظ متّعظ، و امتاحوا من صفو عين قد روّقت من الكدر.

عباد اللّه، لا تركنوا إلى جهالتكم، و لا تنقادوا لأهوائكم، فإنّ النّازل بهذا المنزل نازل بشفا جرف هار، ينقل الرّدى على ظهره من موضع إلى موضع، لرأي يحدثه بعد رأى؛ يريد أن يلصق ما لا يلتصق، و يقرّب ما لا يتقارب! فاللّه اللّه أن تشكوا إلى من لا يشكي شجوكم، و لا ينقض برأيه ما قد أبرم لكم.

ترجمه‌

اى مردم! چراغ قلب خود را، از شعله (پر فروغ) واعظ با عمل، روشن سازيد، و ظرف وجود خويش را، از آب زلال چشمه‌اى كه از آلودگى‌ها پاك است، پر كنيد. اى بندگان خدا! بر نادانى‌هاى خود تكيه نكنيد و تسليم هوس‌هاى خويش نشويد! زيرا آن كس كه در اين مقام بر آيد (و تكيه بر جهالت و هوا و هوس‌ها كند) همچون كسى است كه بر لب پرتگاهى كه در شرف فرو ريختن است قرار گرفته. او بار هلاكت را بر دوش مى‌كشد و از جايى به جاى ديگر مى‌برد و براى توجيه آراى ناپخته و ضدّ و نقيض خويش، مطالب نامتناسب را به هم پيوند مى‌دهد. از (نافرمانى) خدا بپرهيزيد! و شكايت خويش را نزد كسى كه نمى‌تواند مشكل شما را حل كند و توان ندارد كه با فكر خود گره از كار شما بگشايد، مبريد.