خطبه 105 [1] و من خطبة له عليه السّلام في بعض صفات الرّسول الكريم و تهديد بنى اميّة وعظة النّاس‌

اين خطبه پيرامون بخشى از صفات پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و تهديد بنى اميّه و موعظه مردم، ايراد شده است.

خطبه در يك نگاه‌

همانگونه كه از عنوان خطبه روشن مى‌شود اين خطبه سه بخش عمده دارد:

در بخش اوّل، به ذكر پاره‌اى از صفات پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله مى‌پردازد و تصريح مى‌كند آن حضرت، شايسته‌ترين مخلوق الهى از آغاز كودكى تا پايان عمر بود و در واقع هدف امام عليه السّلام اين است كه مردم را به اهميّت ميراث پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و پاسدارى از قرآن و اسلام دعوت كند.

در بخش دوّم، بنى اميّه را مورد خطاب و سرزنش قرار داده و آنها را به ناپايدار

[1] سند خطبه: بخشى از اين خطبه را مفسّر معروف «علىّ بن ابراهيم» (متوفّاى 307) در تفسير خود (جلد 1، صفحه 384) ذيل آيه‌ «لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ» (نحل- آيه 25) از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است همانگونه كه «شيخ مفيد» نيز بخشى از آن را در كتاب ارشاد (صفحه 1600) آورده است و هر دو بزرگوار قبل از «سيّد رضى» مى‌زيسته‌اند.