خطبه 96 [1] و من خطبة له عليه السّلام في اللّه و فى الرّسول الأكرم صلّى اللّه عليه و آله‌

از خطبه آن حضرت است كه در آن از خدا و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله سخن به ميان آورده است.

خطبه در يك نگاه‌

امام عليه السّلام در اين خطبه به طور عمده از دو چيز بحث مى‌فرمايد: نخست، اشاره به قسمتى از اسماى حسناى خداوند مى‌نمايد و او را به اين اوصاف مدح و ستايش مى‌كند. سپس، به بيان بخشى از فضائل پيامبر گرامى اسلام پرداخته و از اصل و نسب شريف آن حضرت و سپس قيام شجاعانه او- كه سبب خاموش شدن آتش فتنه و محو كينه‌ها از سينه‌ها گرديد- سخن مى‌گويد.

[1] سند خطبه: در مورد اين خطبه، سندى غير از آنچه در نهج البلاغه آمده است، به نظر نرسيده است.