بديهى است وقتى صورت سؤال غلط باشد جوابى ندارد. جالب اين است كه عين اين سؤال را از اميرمؤمنان على عليه السّلام كردند و گفتند:

«هل يقدر ربّك أن يدخل الدّنيا في بيضة من غير أن تصغير الدّنيا أو تكبر البيضة؟ فقال عليه السّلام: إنّ اللّه تبارك و تعالى لا ينسب إلى العجز و الّذي ذكرت لا يكون‌

، آيا پروردگار تو توانايى دارد كه دنيا را در درون تخم مرغى جاى دهد، بى‌آنكه دنيا كوچك شود يا تخم مرغ بزرگ شود؟» امام عليه السّلام فرمود: «خداوند متعال هرگز به ناتوانى نسبت داده نمى‌شود، ولى آنچه تو گفتى غير ممكن است (و قدرت در امر محال مفهوم ندارد).» [1] كوتاه سخن اين كه قدرت خداوند هم ذاتى است و هم نامحدود و هم ازلى و هم ابدى و غير او هر چه دارد، از او دارد و به آن مقدار كه او مى‌خواهد، دارد و از غير آن عاجز و ناتوان است! در هفتمين توصيف مى‌فرمايد: «هر شنونده‌اى غير از خدا از درك صداهاى ضعيف ناتوان و ناشنوا است و صداهاى قوى گوش او را كر مى‌كند و آوازهاى دور را نمى‌شود.» (و كلّ سميع غيره، يصّمّ عن لطيف الأصوات و يصمّه كبيرها، و يذهب عنه ما بعد منها).

شنوايى در انسانها از طريق انتقال امواج به گوش‌ها- كه در برابر امواج صوتى حساسيّت دارد و پرده «صماخ» را كه همچون پوسته طبلى است، به حركت در مى‌آورد و از آنجا به مغز منتقل مى‌شود- مى‌باشد، و از آنجا كه ساختمان اين اسباب از جهات مختلفى محدود است انسان توانايى شنيدن همه صداها را ندارد و به گفته دانشمندان: «تنها قادر است صداهايى را بشنود كه طول موج آن، بين شانزده مرتبه در ثانيه تا بيست هزار مرتبه در ثانيه بوده باشد» يعنى: آنچه زير

[1] بحار الانوار، جلد 4، صفحه 143، حديث 10، همين معنا از امام صادق عليه السّلام در كتاب «كافى» جلد 1، صفحه 79، حديث 4، آمده است و نيز در «بحار الانوار» آمده است كه: شيطان اين سؤال را از حضرت عيسى عليه السّلام پرسيد و مسيح عليه السّلام همين جواب را بيان كرد (بحار الانوار، جلد 14، صفحه 271، حديث 3.)