هنگامى كه صلوات بر من مى‌فرستد و به دنبال آن صلوات بر اهل بيتم، درهاى آسمان به روى او گشوده مى‌شود و فرشتگان هفتاد صلوات بر او مى‌فرستند و اگر از گنه‌كاران باشد، گناهانش فرو مى‌ريزد آن گونه كه برگها از درختان مى‌ريزند [1]».

9- در حديث ديگرى از همان حضرت آمده است:

«أكثروا الصّلاة عليّ فإنّ اللّه وكّل بي ملكا عند قبري فإذا صلّى علىّ رجل من أمّتي قال ذلك الملك يا محمّد: إنّ فلان بن فلان صلّى عليك السّاعة

، زياد صلوات بر من بفرستيد، چرا كه خداوند فرشته‌اى را نزد قبر من مأمور ساخته كه هر فردى از امّت من، صلوات بر من بفرستد آن فرشته مى‌گويد: فلان كس، فرزند فلان، هم اكنون بر تو صلوات فرستاد». [2] 10- در حديثى از امام باقر عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله چنين نقل شده است:

«من صلّى عليّ إيمانا و احتسابا إستأنف العمل‌

، هر كس از روى ايمان و به خاطر خداوند، بر من صلوات بفرستد (تمام گناهانش بخشوده خواهد شد و) اعمال خود را از نو آغاز مى‌كند [3]».

11- نه تنها به هنگام ذكر نام پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بايد صلوات بر او فرستاد، بلكه به هنگام نوشتن نيز تأكيد شده است كه صلوات را بنويسند، آن گونه كه در حديثى از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله مى‌خوانيم:

«من صلّى علىّ في كتاب لم تزل الملائكة تستغفر له مادام اسمي في ذلك الكتاب‌

، كسى كه در نوشته‌اى صلوات بر من بنويسد، فرشتگان- مادامى كه اسم من در آن نوشته است- براى او استغفار مى‌كنند [4]».

12- عايشه از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نقل مى‌كند كه فرمود:

«من سرّه أن يلقى اللّه غدا راضيا فليكثر الصّلاة

، علىّ، كسى كه دوست دارد خدا را فرداى قيامت ملاقات كند

[1] شرح علّامه خويى بر نهج البلاغه، جلد 5، صفحه 214- 215.

[2] كنز العمّال، جلد 1، صفحه 494، شماره 2181.

[3] وسائل الشيعة، جلد 4، صفحه 1213 (باب 34 از ابواب الذّكر).

[4] كنز العمّال، جلد 1، صفحه 507، حديث 2243.