2- در حديثى از امام صادق عليه السّلام مى‌خوانيم:

«إذا ذكر النّبىّ فأكثروا الصّلاة عليه فإنّه من صلّى على النّبىّ صلاة واحدة صلّى اللّه عليه ألف صلاة في ألف صفّ من الملائكة و لم يبق شي‌ء ممّا خلقه اللّه إلّا صلّى على [ذلك‌] العبد لصلاة اللّه عليه و صلاة ملائكته فمن لم يرغب في هذا فهو جاهل مغرور قد برى‌ء اللّه منه و رسوله و أهل بيته‌

، هنگامى كه نام پيامبر برده شود بسيار صلوات بر او بفرستيد، چرا كه هر كس يك صلوات بر پيامبر اكرم بفرستد خداوند هزار صلوات و درود در هزار صفّ از ملائكه، بر او مى‌فرستد، و چيزى از مخلوقات خدا باقى نمى‌ماند، مگر اين كه به خاطر صلوات خدا و فرشتگانش بر او صلوات مى‌فرستند و هر كس به چنين پاداش عظيمى علاقه نداشته باشد، جاهل مغرورى است كه خدا و رسول خدا و اهل بيتش از او بيزارند» [1] 3- در حديث ديگرى از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مى‌خوانيم:

«كلّ دعاء محجوب حتّى يصلّى على النّبىّ‌

، هيچ دعايى به اجابت نمى‌رسد مگر اينكه صلوات بر پيامبر فرستاده شود [2]».

4- باز در حديث ديگرى از همان حضرت مى‌خوانيم:

«ألصّلاة علىّ نور على الصّراط

، صلوات بر من نور صراط (در قيامت) است. [3]».

5- در حديث ديگرى از امام باقر يا امام صادق عليه السّلام نقل شده كه فرمود:

(ما في الميزان شي‌ء أثقل من الصّلاة على محمّد و آل محمّد و إنّ الرّجل لتوضع أعماله في الميزان فتميل به فيخرج الصّلاة عليه فيضعها في ميزانه فترجّح‌

، در ترازوى سنجش اعمال (در قيامت) چيزى سنگين‌تر از صلوات بر محمّد و آل محمّد نيست، كسانى‌

[1] بحار الانوار، جلد 17، ص 30.

[2] كنز العمّال، جلد 1، صفحه 490، شماره 2153 و 2149.

[3] كنز العمّال، جلد 1، صفحه 490، شماره 2153 و 2149.