أمّا بعد يا أهل العراق، فإنّما أنتم كالمرأة الحامل، حملت فلمّا أتمّت أملصت و مات قيّمها، و طال تأيّمها، و ورثها أبعدها. أما و اللّه! ما أتيتكم اختيارا، و لكن جئت إليكم (اتيتكم) سوقا. و لقد بلغني أنّكم تقولون: عليّ يكذب، قاتلكم اللّه تعالى! فعلى من أكذب؟ أعلى اللّه؟ فأنا أوّل من آمن به! أم على نبيّه؟ فأنا أوّل من صدّقه! كلّا و اللّه. لكنّها لهجة غبتم عنها، و لم تكونوا من أهلها. ويل امّه كيلا بغير ثمن! لو كان له وعاء. «و لتعلمنّ نبأه بعد حين».

ترجمه‌

امّا بعد، اى مردم عراق! شما به زن باردارى مى‌مانيد كه در آخرين روزهاى دوران حملش، جنين خود را ساقط كند و با اين حال قيّم و سرپرستش نيز بميرد و بيوگى او به طول انجامد (سپس از دنيا برود) و ميراثش را دورترين بستگانش ببرند (چرا كه نتوانست فرزند سالمى به دنيا آورد). آگاه باشيد! به خدا سوگند! من به ميل خود، به سوى شما نيامدم، بلكه حوادث اضطرارى مرا به طرف شما حركت داد. به من خبر رسيده است كه (بعضى از شما) مى‌گوييد: «على خلاف مى‌گويد»، خدا شما را بكشد! به چه كسى دروغ بستم؟ آيا به خدا، حال آنكه نخستين مؤمن به او بوده‌ام، يا به پيامبرش؟ حال آن كه نخستين تصديق كننده او بوده‌ام.

نه به خدا سوگند! اين گونه نيست (كه منافقان كوردل مى‌پندارند) بلكه آنچه‌