رسيدن به پيروزى بر دشمن را به هر قيمت قبول ندارم، ولى دشمنان من به هيچ يك از اين اصول پايبند نيستند، دست به هر كارى مى‌زنند و هر جنايتى را جايز مى‌شمرند، نه به خون بى‌گناهان احترام مى‌گذارند و نه از ظلم و ستم پروا دارند و نه به پيمان و عهدشان وفا دارند، آنها تنها يك چيز را مهم مى‌شمرند و آن رسيدن به اهداف نامشروع‌شان است، از هر طريق كه ميسّر شود! هنگامى كه ساده‌لوحان، تحرّكات آنها و احتياطات مرا مى‌بينند، آن را حمل بر عدم آگاهى من از اصول سياست مى‌كنند، حال آن كه سياستهاى آميخته با تقوى از سياستهاى تبهكاران و ظالمان و فرصت طلبان بى‌تقوا جدا است.

نكته سياستهاى الهى و شيطانى!

تفاوت بين روشهاى سياسى از تفاوت ديدگاهها در مسأله حكومت ناشى مى‌شود. آنها كه حكومت را براى حفظ منافع شخصى يا گروهى مى‌طلبند، سياستى در خور آن دارند و آنها كه حكومت را براى حفظ ارزشها مى‌خواهند، سياستى هماهنگ با آن دارند.

توضيح اين كه در گذشته حكومتهاى ديكتاتورى بر محور افراد دور مى‌زد و يك فرد قلدر زورمند و خود كامه، براى تأمين منافع شخصى خويش در جهت مال و مقام، با تكيه بر زور، بر مردم يك ناحيه يا يك كشور مسلّط مى‌شد، افرادى را به كار مى‌گرفت كه در حفظ قدرت او بكوشند و اصولى را محترم مى‌شمرد كه به تقويت پايه‌هاى حكومت او كمك كنند.

در دنياى مادى امروز گر چه شكل حكومتها تغيير يافته، ولى ماهيت آنها با گذشته تفاوت چندانى ندارد، هر چند در اين راه گروهها مطرحند. مثلا در كشورهاى بزرگ صنعتى دنياى امروز، احزابى تشكيل مى‌شود كه هر كدام حافظ منافع گروه معيّنى مى‌باشد، سپس از هر وسيله‌اى براى جلب آراء بيشتر و دستيابى به حكومت‌