هفت جمله ديگر تشريح شده است.

در نخستين جمله در باره اهميّت جهاد مى‌فرمايد:

«امّا بعد (از حمد و ثناى الهى)، جهاد درى از درهاى بهشت است، «أمّا بعد، فإنّ الجهاد باب من أبواب الجنّة».

بديهى است براى وصول به رحمت و رضوان خداوند و بهشت برين، اسباب مختلفى وجود دارد كه در احاديث، به عنوان «درهاى بهشت» معرفى شده كه يكى از مهم‌ترين آنها، جهاد است. به همين دليل، در حديثى از امام صادق عليه السّلام مى‌خوانيم كه پيغمبر فرمود: «للجنّة باب يقال له: «باب المجاهدين». يمضون اليه فاذا هو مفتوح و هم متقلّدون بسيوفهم، و الجمع فى الموقف، و الملائكة ترحّب بهم، بهشت، درى دارد به نام «باب المجاهدين» كه آنان، به سوى آن حركت مى‌كنند و در را در برابر خود باز مى‌بينند در حالى كه شمشيرها را به كمر بسته‌اند. اين، در حالى است كه ساير مردم، در موقف حساب ايستاده‌اند و در انتظار حساب‌اند، (امّا مجاهدان، بدون حساب، به سوى بهشت مى‌روند و در آستانه بهشت)، فرشتگان، به آنان تبريك مى‌گويند». [1] مى‌دانيم كه جهاد در اسلام، دو شعبه دارد: جهاد با دشمن بيرون و جهاد با نفس اماره.

نخستين جهاد را، «جهاد اصغر» و دومى را «جهاد اكبر» مى‌گويند، امّا هر دو، درى از درهاى بهشت محسوب مى‌شود. بدون جهاد اكبر، كسى، به لقاء اللّه نمى‌رسد و بدون جهاد اصغر، سر بلندى در دنيا و آخرت، حاصل نمى‌گردد.

در دومين جمله مى‌فرمايد: «خداوند، آن در را به روى دوستان خاصّ خود گشوده است، فتحه اللّه لخاصّة أوليائه‌».

درست است كه جهاد با دشمن برون و درون، وظيفه همه مسلمانان است، ولى‌

[1] كافى، جلد 5، صفحه 2، كتاب الجهاد، باب فضل الجهاد، حديث 2.