شرح و تفسير بزرگترين حسرت‌

امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به نكته دقيقى مى‌كند كه بسيارى، در زندگى گرفتار آن‌اند. مى‌فرمايد: «بزرگترين حسرت‌ها در قيامت حسرت كسى است كه ثروتى را از راه حرام به‌دست آورده و كسى آن را از او به ارث برده كه در راه خداوند سبحان انفاق نموده است و خداوند به‌سبب اين مال او را داخل بهشت مى‌كند و شخص اوّل را به سبب همان مال، وارد جهنم مى‌گرداند»؛

(إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَسْرَةُ رَجُلٍ كَسَبَ مَالًا فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ، فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَأَنْفَقَهُ فِى طَاعَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ، فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ، وَ دَخَلَ الْأَوَّلُ بِهِ النَّارَ)

. گاه مى‌شود كه انسان مالى به‌دست مى‌آورد ولى نمى‌تواند از آن استفاده كند و از دست مى‌رود. چنين كسى واقعاً گرفتار حسرت مى‌شود كه چرا از اين مال براى دنيا و آخرتم استفاده نكردم ولى از آن فراتر حسرت كسى است كه مال حلالى را به‌دست آورده ولى خودش از آن به نفع آخرتش بهره نگرفته و وارثان از آن بهره گرفته‌اند و در قيامت مى‌بيند آن‌ها با اموالى كه او با تلاش و زحمت به‌دست آورده بود به جايى رسيده‌اند و خودش محروم مانده است.

ولى از همه اين‌ها بدتر حسرت كسى است كه مال حرامى را با تلاش و زحمت به‌چنگ آورده و براى وارثانش گذاشته و وارثان بى‌آن‌كه از حرام بودن آن باخبر باشند آن را در راه خدا انفاق كرده‌اند و ذخيره يوم المعاد آن‌ها شده‌