مرحوم كلينى در روضه كافى در حديثى از امام صادق عليه السلام چنين نقل مى‌كند كه به بعضى از شيعيانش فرمود:

«إِذَا نَزَلَتْ بِكَ نَازِلَةٌ فَلَا تَشْكُهَا إِلَى أَحَدٍ مِنْ أَهْلِ الْخِلَافِ وَ لَكِنِ اذْكُرْهَا لِبَعْضِ إِخْوَانِكَ فَإِنَّكَ لَنْ تُعْدَمَ خَصْلَةً مِنْ أَرْبَعِ خِصَالٍ إِمَّا كِفَايةً بِمَالٍ وَ إِمَّا مَعُونَةً بِجَاهٍ أَوْ دَعْوَةً فَتُسْتَجَابُ أَوْ مَشُورَةً بِرَأْى‌

؛ هنگامى كه مشكلى براى تو پيش مى‌آيد نزد هيچ‌يك از مخالفان بازگو مكن بلكه نزد بعضى از برادران دينى‌ات بازگو كن زيرا يكى از چهار چيز عايد تو مى‌شود: يا با مال خويش تو را كمك مى‌كند يا از موقعيت خويش به نفع تو استفاده مى‌نمايد يا دعايى در حق تو كرده و مستجاب مى‌شود و يا مشورت مفيدى در اختيار تو مى‌گذارد». [1]

[1]. كافى، ج 8، ص 170، ح 192.