آنگاه امام عليه السلام در ادامه اين سخن به‌سراغ دو چيز مى‌رود كه آن‌ها را غير حق مى‌نامد، مى‌فرمايد: «طيره (فال بد) حق نيست و عدوى (اثرگذارى كسى بر ديگرى در امور خرافى نيز) حق نيست»؛

(وَالطِّيرَةُ لَيْسَتْ بِحَقٍّ، وَالْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقٍ‌)

. اما «طِيرَة» به كسر طاء در اصل به معناى فال بد زدن است و چون اعراب به‌وسيله پرندگان فال بد مى‌زدند اين واژه كه از ماده طير است به معناى فال بد به‌كار رفته، در برابر «تفأل» كه به معناى فال نيك است. در قرآن مجيد نيز به‌طور مكرر واژه «طيره» در همين معنا به‌كار رفته كه مشركان خرافى‌مسلك در برابر پيامبران الهى به اين حربه متوسل مى‌شدند تا روحيه آن‌ها را تضعيف كنند و يا مردم را از اطراف آن‌ها پراكنده سازند. درمورد موسى عليه السلام و يارانش مى‌فرمايد:

«يَطَّيَّرُوا بِمُوسَى وَمَنْ مَّعَهُ» [1] هرگاه ناراحتى به فرعونيان مى‌رسيد آن را به شوم بودن موسى و همراهانش نسبت مى‌دادند.

در مورد قوم ثمود نيز مى‌فرمايد: « «قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَّعَكَ»؛ گفتند: ما به تو و كسانى كه با تو هستند فال بد مى‌زنيم و شما را شوم مى‌دانيم» [2] و پيامبر آن‌ها صالح عليه السلام در جواب آن‌ها گفت: « «قَالَ طَائِرُكُمْ عِنْدَ اللَّهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ»؛ فال (نيك و) بد شما نزد خداست (و همه مقدّرات به‌قدرت او تعيين مى‌گردد)؛ بلكه شما گروهى هستيد فريب‌خورده».

و در جاى ديگر مى‌فرمايد: « «قَالُوا طَائِرُكُمْ مَّعَكُمْ»؛ (رسولان) گفتند: «شومى شما از خودتان است». [3]

به هر حال اين واژه به معناى فال بد است و در كلام امام عليه السلام نيز به معناى فال بد ذكر شده هرچند «طائر» گاه به معناى فال بد و گاه به معناى فال نيك و يا به‌

[1]. اعراف، آيه 131.

[2]. نمل، آيه 47.

[3]. يس، آيه 19.