گيرد كه از نظر او خطرناك است كاملًا آماده دفاع مى‌شود.

كوتاه‌سخن اين‌كه انسان ضربه را از جايى مى‌خورد كه به آن اهميت نمى‌دهد.

كلينى رحمه الله در كتاب شريف‌ كافى‌ در باب «استصغار الذنب؛ كوچك شمردن گناه» حديث جالبى از امام صادق عليه السلام نقل مى‌كند كه:

«اتَّقُوا الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّهَا لا تُغْفَرُ قُلْتُ وَمَا الْمُحَقَّرَاتُ قَالَ الرَّجُلُ يذْنِبُ الذَّنْبَ فَيقُولُ طُوبَى لِى لَوْ لَمْ يكُنْ لِى غَيرُ ذَلِكَ؛

از گناهان كوچك بپرهيزيد، چراكه بخشوده نمى‌شود. راوى سؤال مى‌كند: منظورتان از گناهان كوچك چيست؟ فرمود: گناهى است كه انسان مرتكب مى‌شود و مى‌گويد: خوشا به حال من اگر فقط گناه من همين باشد». [1]

در واقع چنين كسى فرمان الهى را حقير شمرده و نسبت به آن اهانت كرده است.

در همان باب از كتاب‌ كافى‌ حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمود:

«إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله نَزَلَ بِأَرْضٍ قَرْعَاءَ فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ ائْتُوا بِحَطَبٍ فَقَالُوا يا رَسُولَ اللَّهِ نَحْنُ بِأَرْضٍ قَرْعَاءَ مَا بِهَا مِنْ حَطَبٍ قَالَ فَلْيأْتِ كُلُّ إِنْسَانٌ بِمَا قَدَرَ عَلَيهِ فَجَاءُوا بِهِ حَتَّى رَمَوْا بَينَ يدَيهِ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله هَكَذَا تَجْتَمِعُ الذُّنُوبُ ثُمَّ قَالَ إِياكُمْ وَالْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّ لِكُلِّ شَى‌ءٍ طَالِباً أَلا وَإِنَّ طَالِبَهَا يكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَآثارَهُمْ وَكُلَّ شَى‌ءٍ أَحْصَيناهُ فِى إِمامٍ مُبِينٍ؛

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در سفرى در سرزمين خشك و بى‌آب و علفى فرود آمد و به يارانش فرمود: مقدارى هيزم بياوريد. (تا آتش براى رفع نياز روشن كنيم) عرضه داشتند: اى رسول خدا! اين‌جا زمين بى‌آب و علفى است، هيزمى ندارد.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هركدام از شما به هر اندازه كه مى‌توانيد بياوريد. (آن‌ها در بيابان پخش شدند و) هركدام چيزى با خود آورد و آن‌ها را در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله روى هم ريختند. (و از فزونى آن تعجب كردند). پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: گناهان‌

[1]. كافى، ج 2، ص 287، ح 1