شرح و تفسير پيروزى با گناه، پيروزى نيست‌

امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به مطلب مهمى اشاره كرده و به ظالمان و مفسدان هشدار مى‌دهد و مى‌فرمايد: «كسى كه با توسل به گناه پيروز شود، پيروز نيست و كسى كه با ستم غلبه كند در واقع مغلوب است»؛

(مَا ظَفِرَ مَنْ ظَفِرَ الْإِثْمُ بِهِ، وَالْغَالِبُ بِالشَّرِّ مَغْلُوبٌ)

. بسيارند كسانى كه براى رسيدن به پيروزى بر دشمن از اسباب نامشروع استفاده مى‌كنند، ظلم و ستم روا مى‌دارند و مرتكب انواع گناهان مى‌شوند. آن‌ها مى‌خواهند به هر قيمت ممكن به هدف خود برسند، امام عليه السلام به آن‌ها هشدار مى‌دهد كه اين نوع پيروزى، پيروزى نيست، بلكه در واقع در چنگال گناه مغلوب شدن است و همچنين كسانى كه با استفاده از شر، غلبه مى‌كنند ظاهراً غالبند و در واقع مغلوب شيطان و شر و هواى نفس هستند.

اين سخن، هم از نظر ظاهرى پذيرفتنى است و هم از نظر معنوى. جنبه معنوى آن آشكار است كه اين‌گونه پيروزى‌ها و غلبه‌ها مايه گرفتارى‌هاى شديد روز قيامت است و بدترين زاد و توشه براى سفر آخرت به شمار مى‌آيد و در آن‌جا بايد پاسخ‌گو باشد.

از نظر ظاهرى نيز بسيار ديده‌ايم يا در تاريخ خوانده‌ايم كه اين‌گونه افرادى كه با ظلم و ستم و گناه پيروز مى‌شوند سرانجام گرفتار عواقب شومى گشته و در