128 و قال عليه‌السلام تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ، وَتَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ؛ فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي الْأَبْدَانِ كَفِعْلِهِ فِي الْأَشْجَارِ، أَوَّلُهُ يُحْرِقُ، وآخِرُهُ يُورِقُ.

امام عليه السلام فرمود:

از سرما در آغاز آن (در پاييز) بپرهيزيد و در آخرش (نزديك بهار) از آن استقبال كنيد، زيرا در بدن‌هاى شما همان مى‌كند كه با درختان انجام مى‌دهد؛

آغازش مى‌سوزاند و آخرش مى‌روياند و برگ مى‌آورد. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

به گفته نويسنده كتاب مصادر نهج‌البلاغه اين گفتار حكيمانه پيش از سيّد رضى در ميان سخنان اميرمؤمنان عليه السلام مشهور بوده است از جمله «زر بن حبيش» متوفاى سال 83 از اميرمؤمنان عليه السلام چهار جمله در طب بيان كرده و گفته كه اگر آنها را بقراط و جالينوس مى‌گفتند در برابر اين كلمات آنها يك‌صد ورقه مى‌گذاشتند و شرح و تحليل مى‌كردند و آنها را با اين سخنان زينت مى‌بخشيدند و آن عبارت است از «تَوَقَّوا الْبَرْدَ ...». از ديگر كسانى كه اين گفتار حكيمانه را نقل كرده‌اند نويرى در نهاية الارب و ابن قاسم در روض الاخيار است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 114).