شرح و تفسير آينده از آنِ ماست‌

امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه خود خبر مسرت‌بخشى از آينده اهل بيت و پيروان مكتب آنها مى‌دهد و مى‌فرمايد: «دنيا همچون شتر بدخويى است كه بعد از چموشى به ما روى مى‌آورد و همچون شترى است كه دوشنده شير را گاز مى‌گيرد تا شير را براى فرزندش نگه‌دارى كند. سپس امام آيه 5 سوره «قصص» را تلاوت فرمود: ما مى‌خواهيم بر مستضعفان زمين منت گذاريم و آنها را پيشوايان و وارثان آن قرار دهيم»؛

(لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا، وَ تَلَا عَقِيبَ ذَلِكَ: «وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ»)

. «شِماس» (بر وزن كتاب) معناى مصدرى دارد و در اصل به معناى سركشى و چموشى حيوان است، سپس در مورد انسان‌هاى سركش و عصيان‌گر نيز به كار رفته است و شَماس (بر وزن تماس) معناى وصفى آن است و به حيوان سركش و انسان عصيانگر گفته مى‌شود.

«عطف» (بر وزن فتح) به معناى تمايل پيدا كردن يا مايل ساختن به چيزى است. اين واژه گاهى به صورت متعدى به كار مى‌رود كه به معنى مايل ساختن است و زمانى با «إلى» متعدى مى‌شود كه به معنى مايل شدن به چيزى است و هنگامى با «على» متعدى مى‌شود كه به معنى بازگشت به چيزى است و گاه با