208 و قال عليه‌السلام مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَمَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَمَنْ خَافَ أَمِنَ، وَمَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَمَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ.

امام عليه السلام فرمود:

هر كس به حساب خود برسد سود مى‌برد و آن كس كه غافل بماند زيان مى‌بيند.

كسى كه (از خدا) بترسد ايمن مى‌گردد و كسى كه عبرت گيرد بينا مى‌شود و آن كس كه بينا گردد (حقايق را) مى‌فهمد و آن كس كه (حقايق را) بفهمد دانا مى‌شود. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

در مصادر نهج‌البلاغه آمده است كه جمله اول از اين كلام حكيمانه در غررالحكم و جمله دوم و سوم در كتاب كنزالفوائد با تفاوتى ذكر شده و ساير جمله‌ها هماهنگ با قرآن مجيد و سنت پاك نبوى و عقل و ذوق سليم است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 170).

مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار حديثى شبيه همين گفتار حكيمانه را از امام على بن موسى الرضا عليه السلام با اضافاتى نقل كرده است. (بحارالانوار، ج 75، ص 352).