شرح و تفسير تو نيكى كن هر چند سپاسگزارى نكنند

امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه همگان را دعوت به كار نيك به افراد نيازمند مى‌كند خواه سپاسگزار باشند يا ناسپاسى كنند، مى‌فرمايد: «به علت ناسپاسى افراد، از كار نيك مضايقه نكنيد، چرا كه (در مقابل) گاه كسى از تو سپاسگزارى مى‌كند كه از عمل نيكت هيچ بهره‌اى نبرده و چه بسا همين شكرگزارى اثرش بيش از ناسپاسى افراد ناسپاس باشد و (برتر از همه اينها اين‌كه) خدا نيكوكاران را دوست دارد»؛

(لَا يُزَهِّدَنَّكَ فِي الْمَعْرُوفِ مَنْ لَايَشْكُرُهُ لَكَ، فَقَدْ يَشْكُرُكَ عَلَيْهِ مَنْ لَا يَسْتَمْتِعُ بِشَيْ‌ءٍ مِنْهُ، وَقَدْ تُدْرِكُ مِنْ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْكَافِرُ: «وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ»)

. مى‌دانيم مردم دو گروهند: افراد پر توقع و ناسپاس كه همواره انتظار نيكى دارند؛ ولى به هنگامى كه از آن بهره‌مند شدند ناسپاسى مى‌كنند. گاه مى‌گويند: اگر بيشتر از اين بود بهتر بود، گاه مى‌گويند: اى كاش به اين صورت انجام نمى‌شد و به شكل ديگرى انجام مى‌شد و گاه مى‌گويند: اگر كسى نيكى كرده است وظيفه‌اش نيكى كردن بوده است و امثال آنها.

در برابر آنها گروه ديگرى هستند كه در برابر نيكى‌ها سپاسگزارند حتى گاه از نيكى‌هايى كه در حق ديگران شده سپاسگزارى مى‌كنند؛ مثلًا مى‌گويند: فلان انسان چه آدم سخاوتمند و خوش‌قلب و نيكوكار است كه در حق برادر