197 و قال عليه‌السلام إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ، فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكْمَةِ.

امام عليه السلام فرمود:

اين دل‌ها همانند تن‌ها، خسته و افسرده مى‌شوند. براى رفع ملالت و افسردگى آنها سخنان حكمت‌آميز و زيبا و ظريف انتخاب كنيد. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

اين گفتار حكيمانه از كلماتى است كه در نهج‌البلاغه تكرار شده و قبلًا در حكمت 91 با تفاوت بسيار مختصرى گذشت و به بخشى از مصادر آن مانند روايت «جاحظ» در رساله نفى التشبيه و ابن عبد ربه در كتاب عقد الفريد اشاره كرديم. ولى مرحوم خطيب منابع ديگرى نيز براى اين كلام حكمت آميز در آنجا آورده كه ما به علّت تلخيص ذكر نكرديم و در اينجا جبران مى‌كنيم؛ از جمله مرحوم كلينى در كافى همين معنا را با تفاوت مختصرى در الفاظ آورده است. اينها كسانى بودند كه قبل از مرحوم سيد رضى آن را نقل كرده بودند و بعد از سيد رضى، قاضى قضاعى در دستور معالم الحكم و زمخشرى در ربيع الابرار با تفاوتى آورده است. محمد بن عبد الرحمان سخاوى نيز در كتاب الاعلان بالتوبيخ لمن ذم التاريخ و نويرى در نهاية الارب و فتال نيشابورى در روضة الواعظين نقل كرده‌اند. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 87).