189 و قال عليه‌السلام مَنْ لَمْ يُنْجِهِ الصَّبْرُ أَهْلَكَهُ الْجَزَعُ.

امام عليه السلام فرمود:

كسى كه صبر و شكيبايى او را نجات ندهد بى‌تابى او را از پاى در مى‌آورد. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

از جمله كسانى كه اين كلام حكيمانه را با اضافه‌اى آورده‌اند آمدى در غرر الحكم است كه اين جمله را به ضميمه جمله «مَنْ لَمْ يُصْلِحْهُ الْوَرَعُ أفْسَدَهُ الطَّمَعُ» در كتاب خود ذكر كرده است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 151).

در كتاب تمام نهج‌البلاغه نيز اين جمله را به عنوان بخشى از نامه امام امير المؤمنين عليه السلام به فرزندش امام حسن مجتبى عليه السلام ذكر كرده است. (تمام نهج‌البلاغه، ص 979).