الْعَدْلِ عَلَى الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الْجَوْرِ عَلَى الْمَظْلُومٍ»

و شبيه همين تعبير در حكمت 241 آمده است:

«يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظّالِمِ عَلَى الْمَظْلُومِ»

و مفهوم هر دو اين است كه روزى كه خداوند از ظالم انتقام مى‌گيرد بسيار شديدتر است از روزى كه ظالم به مظلوم ستم مى‌كند.

در مورد تجسم اعمال در روز قيامت از بعضى روايات استفاده مى‌شود كه ظلم به صورت ظلمت و تاريكى مجسم مى‌شود همان‌گونه كه در حديثى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمود:

«اتَّقُوا الظُّلْمَ فَانَّهُ ظُلُماتٌ يَوْمَ الْقِيامَةِ

؛ از ظلم بپرهيزيد كه در روز قيامت ظلمت و تاريكى است». [1]

نيز از روايات استفاده مى‌شود از جمله گناهانى كه كيفر و عقوبت آن در اين دنيا دامان انسان را مى‌گيرد ظلم است، همان‌گونه كه از امام باقر عليه السلام نقل شده كه فرمود:

«ما مِنْ أَحَدٍ يَظْلِمُ بِمَظْلَمَةٍ إلّاأَخَذَهُ اللَّهُ بِها في نَفْسِهِ وَمالِهِ‌

؛ هيچ كس به ديگرى ستم نمى‌كند مگر اين‌كه خداوند انتقام او را در جان يا مال او خواهد گرفت». [2]

اين سخن را با حديثى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله پايان مى‌دهيم كه فرمود:

«إنَّ أسْرَعَ الْخَيْرِ ثَواباً الْبِرُّ وَإنَّ أسْرَعَ الشَّرِ عِقاباً الْبَغْىُ‌

؛ چيزى كه ثواب آن بسيار زود به انسان مى‌رسد نيكوكارى است و چيزى كه مجازات آن زود دامن انسان را مى‌گيرد ظلم و ستم است». [3]

[1]. كافى، ج 2، ص 332.

[2]. همان، ح 12.

[3]. بحارالانوار، ج 69، ص 195، ح 18.