125 و قال عليه‌السلام لَأَنْسُبَنَّ الْإِسْلَامَ نِسْبَةً لَمْ يَنْسُبْهَا أَحَدٌ قَبْلِي. أَلْإِسْلَامُ هُوَ التَّسْلِيمُ، وَالتَّسْلِيمُ هُوَ الْيَقِينُ، وَالْيَقِينُ هُوَ التَّصْدِيقُ، وَالتَّصْدِيقُ هُوَ الْإِقْرَارُ، وَالْإِقْرَارُ هُوَ الْأَدَاءُ، وَالْأَدَاءُ هُوَ الْعَمَلُ.

امام عليه السلام فرمود:

اسلام را چنان تفسير مى‌كنم كه هيچ كس پيش از من آن را چنين تفسير نكرده باشد؛ اسلام همان تسليم است و تسليم همان يقين و يقين همان تصديق است و تصديق همان اقرار و اقرار همان ادا است و ادا همان عمل. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

اين كلام حكمت‌آميز به گفته نويسنده مصادر نهج‌البلاغه از سخنان معروفى است كه از آن حضرت حتى قبل از مرحوم سيّد رضى در كتاب‌ها نقل شده گاه با اسناد و گاهى به صورت روايت مرسله از جمله مرحوم كلينى آن را در جلد دوم اصول كافى با سند ذكر كرده و صدوق در امالى و معانى الاخبار و احمد بن محمد بن خالد برقى در محاسن و على بن ابراهيم در كتاب تفسير خود آن را آورده‌اند و حتى در بعضى از اين روايات، اضافاتى نيز ديده مى‌شود و بعد از مرحوم سيّد رضى نيز گروهى آن را در كتاب‌هاى خود آورده‌اند. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 112 و 113).

همچنين از جمله كسانى كه قبل از مرحوم سيّد رضى مى‌زيستند ابوالفتح كراجكى در معدن الجواهر و حلوانى عالم مشهور سنى در نزهة الناظر هستند كه اين روايت را با اختلافى نقل كرده‌اند و نشان مى‌دهد آن را از منبع ديگرى اخذ كرده‌اند.