شرح و تفسير راه زدودن ترس و وحشت‌

امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته حكيمانه مهمى در مقابله با مشكلات اشاره كرده مى‌فرمايد: «هنگامى كه از چيزى (زياد) مى‌ترسى خود را در آن بيفكن، چرا كه سختى پرهيز از آن از آنچه مى‌ترسى بيشتر است»؛

(إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ)

. بارها اين مطلب تجربه شده است كه انسان هنگامى كه از چيزى مى‌ترسد پيوسته در اضطراب و پريشانى و ناراحتى است؛ اما هنگامى كه انسان خود را در آن مى‌افكند مى‌بيند بسيار راحت‌تر از آن بود كه فكر مى‌كرد.

دليل اين مشكل روانى روشن است، زيرا اولًا تا انسان وارد چيزى نشده پيوسته در پريشانى و وحشت به سر مى‌برد و اى بسا روزها و هفته‌ها اين درد و رنج ادامه يابد؛ اما هنگامى كه خود را در آن افكند ممكن است در چند دقيقه پايان يابد.

ثانياً تا انسان به سراغ مطلبى كه از آن مى‌ترسد نرود احتمالات گوناگون مى‌دهد كه بسيارى از آن احتمالات بيش از واقعيتى است كه در آن امر مخوف وجود دارد. به همين دليل درد و رنج انسان افزايش مى‌يابد.

ازاين‌رو بعضى از علماى اخلاق در كتب اخلاقى براى درمان رذيله ترس پيشنهاد مى‌كنند انسان در صحنه‌هاى رعب‌آور وارد شود؛ مثلًا بعضى از خوردن‌