آشكارترين واعظ همان حادثه مرگ است كه هر روز براى دوست و آشنايى رخ مى‌دهد. مخصوصاً در زمان ما، صفحه حوادث جرايد و تسليت‌ها همه روز پر است از خبر فوت گروهى كه ديروز در ميان ما مى‌زيستند و امروز به ديار مردگان رفته‌اند.

امام اميرمؤمنان على عليه السلام در نهج‌البلاغه مى‌فرمايد:

«فَكَفى‌ واعِظاً بِمَوْتى‌ عايَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا الى‌ قُبُورِهِمْ غَيْرَ راكِبِينَ‌

؛ اين واعظ براى شما كافى است كه همه روز مردگانى را مى‌نگريد كه آن‌ها را به سوى گورهايشان مى‌برند بى‌آنكه خودشان بخواهند». [1]

در روايات متعددى اين تعبير از پيشوايان معصوم عليهم السلام نقل شده است:

«كَفى‌ بِالْمَوْتِ واعِظاً

؛ براى وعظ و اندرزِ انسان‌ها مرگ كافى است». [2]

[1]. نهج‌البلاغه، خطبه 188.

[2]. ر. ك: بحارالانوار، ج 68، ص 264 و 325.