119 و قال عليه‌السلام مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا، وَالسَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا، يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ، وَيَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ.

امام عليه السلام فرمود:

دنيا مانند مار (خوش خط و خال) است كه به هنگام لمس كردن نرم به نظر مى‌رسد در حالى كه سم كشنده در درون اوست (به همين دليل) مغرورِ نادان به سوى آن مى‌رود و خردمند عاقل از آن حذر مى‌كند. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

در نامه 68 كه امير مؤمنان على عليه السلام آن را به سلمان فارسى پيش از دوران خلافت ظاهرى خود نگاشته شبيه همين جمله حكمت‌آميز ديده مى‌شود و منابع آن قبلًا گذشت از جمله مرحوم كلينى پيش از سيّد رضى در كتاب الايمان و الكفر اصول كافى صدر نامه را آورده و مرحوم شيخ مفيد در ارشاد و قاضى قضاعى در كتاب دستور معالم الحكم و مرحوم ورام در كتاب تنبيه الخواطر با تفاوت‌هايى آن را ذكر كرده‌اند كه نشان مى‌دهد از مأخذى جز نهج‌البلاغه اخذ كرده‌اند. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 108).