117 و قال عليه‌السلام هَلَكَ فِيَّ رَجُلَانِ: مُحِبٌّ غَالٍ، وَمُبْغِضٌ قَالٍ.

امام عليه السلام فرمود:

دو كس درباره من هلاك شدند: دوست غلو كننده و دشمن كينه‌توز! [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

در مصادر نهج‌البلاغه آمده كه اين كلام حكمت‌آميز را قبل از سيّد رضى گروهى از دانشمندان در كتاب‌هاى خود نقل كرده‌اند از جمله جاحظ در كتاب الحيوان، بيهقى در المحاسن و المساوى، مرحوم صدوق در امالى، آمدى در غررالحكم و كراجكى در معدن الجواهر است و شبيه آن را در كلمات ديگر مولاى متقيان امير مؤمنان عليه السلام خوانديم؛ از جمله در خطبه 127 آمده بود «وَ سَيَهْلِكُ فىَّ صِنْفانِ مُحِبٌّ مُفْرَطٌ ... وَمُبْغِضٌ مُفْرِطٌ» و در حكمت 469 نيز خواهد آمد كه امام مى‌فرمايد: «يَهْلِكُ فىَّ رَجُلانُ مُحِبٌّ مُفْرَطٌ وَباحِتٌ مُفْتَرَ» و همه اينها قريب المعناست. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 107).