109 و قال عليه‌السلام نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطى‌، بِهَا يَلْحَقُ التَّالِي، وَإِلَيْهَا يَرْجِعُ الْغَالِي.

امام عليه السلام فرمود:

ما تكيه‌گاه ميانه هستيم؛ (بايد) عقب افتادگان به آن ملحق شوند

و تندروان به سوى آن باز گردند. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

قبل از مرحوم سيّد رضى ابن عبد ربه (متوفاى 328) در عقد الفريد آن را با كمى تفاوت آورده و ابن قتيبه (متوفاى 276) در عيون الاخبار و يعقوبى (متوفاى 284) در تاريخ خود و همچنين ابن شعبه (متوفاى 332) در تحف العقول و مرحوم مفيد در مجالس با تفاوتى در بعضى از الفاظ اين كلام حكمت‌آميز را آورده‌اند. از آنچه طبرى در بشارة المصطفى نوشته بر مى‌آيد كه امام عليه السلام اين گفتار حكيمانه را ضمن سخنانى كه بين او و بين «حارث همدانى» رد و بدل شد بيان فرمود. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 102).