لِرَجُلٍ أَفْرَطَ فِي الثَّنَاءِ عَلَيْهِ، وَكَانَ لَهُ مُتَّهِماً:

83 و قال عليه‌السلام أَنَا دُونَ مَا تَقُولُ، وَفَوْقَ مَا فِي نَفْسِكَ.

امام عليه السلام به كسى كه زياد مدح او كرد ولى در دل وى را متهم مى‌ساخت،

فرمود: «من كمتر از آن هستم كه تو مى‌گويى (و بر زبانت‌

جارى مى‌سازى) و بالاتر از آنم كه در دل دارى!». [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

مرحوم خطيب در كتاب مصادر تصريح مى‌كند كه قبل از سيّد رضى اين سخن حكمت‌آميز را جاحظ در دو موضع از كتاب البيان والتبيين آورده و همچنين ابن قتيبه در عيون الاخبار و بلاذرى در انساب الاشراف و بعد از مرحوم رضى نيز جماعتى آن را در كتاب‌هاى خود آورده‌اند از جمله: راغب در محاضرات و ميدانى در مجمع الامثال و سيد مرتضى در كتاب امالى و رشيد الدين وطواط در غرر و عرر ذكر كرده‌اند. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 80).