74 و قال عليه‌السلام نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ.

امام عليه السلام فرمود:

نفس‌هاى انسان گام‌هاى او به سوى پايان زندگى و مرگ است. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

صاحب كتاب مصادر مى‌نويسد: از كسانى كه بعد از سيّد رضى آن را نقل كرده‌اند صاحب غررالحكم است در حالى كه او در مقدمه كتابش مى‌گويد: «من سندهاى اين روايات را براى اختصار حذف كرده‌ام» و اين نشان مى‌دهد كه آنچه را مرحوم آمدى در كتاب غررالحكم آورده از منابعى به صورت مسند به دست او رسيده بوده كه اسنادش را براى اين‌كه حجم كتاب زياد نشود حذف كرده است و اگر او آن را از نهج‌البلاغه گرفته بود نيازى به بيان حذف اسناد نبود سپس مى‌افزايد: بسيارى از فصحاى عرب مانند ابن مقفع و ابن نباته و امثال آنها كه از يكه تازان ميدان بلاغت و از قهرمانان بيان‌اند مطالب زيادى از كلمات على عليه السلام بر گرفته‌اند و اگر در سخنان ابن المعتز اين جمله ديده مى‌شود به يقين از كلام امام گرفته است؛ ولى با توجه به اين‌كه جمعى به جاى «نَفْسُ الْمَرْءِ» «أنْفاسُ الْمَرْءِ» نقل كرده اند نشان مى‌دهد منابع آنها غير از كلام سيّد رضى بوده است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 57).