64 و قال عليه‌السلام أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُبِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ.

امام عليه السلام مى‌فرمايد:

اهل دنيا همچون كاروانيانى هستند كه آنان را به سوى مقصدى مى‌برند و آنها در خوابند. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

در كتاب مصادر مصدر جديدى براى اين جمله حكمت‌آميز نقل نكرده است همين اندازه مى‌گويد اين جمله مانند كلام ديگرى است كه از امام اميرمؤمنان على عليه السلام در وصيتش به فرزند گرامى‌اش امام مجتبى عليه السلام بيان فرموده آنجا كه مى‌گويد: «وَاعْلَمْ أنَّ مَن كانَ مَطِيَّتُهُ اللَّيْلَ وَالنَّهارَ فَإنَّهُ يُصارُ بِهِ وَإنْ كانَ لايَصيرُ» (و در نسخه‌هاى موجود نهج‌البلاغه «وَإنْ كانَ واقِفَاً» آمده است).

در كتاب تمام نهج‌البلاغه در وصيت امام به فرزندش امام حسن هر دو جمله را در كنار هم نقل كرده است؛ هم حكمت 64 و هم جمله «وَاعْلَم ...».