دينى است در حالى كه پاسخ گوينده تواضع خاصى ندارد جزء اين‌كه حق‌شناسى مى‌كند.

عجب اين‌كه اصل اين كلام حكمت‌آميز در شرح نهج‌البلاغه‌ مرحوم كمره‌اى و ابن‌ميثم و مغنيه و همچنين‌ شرح نهج‌البلاغه‌ مرحوم شوشترى در اينجا نيامده است.

شايان دقت است كه واژه «أُسْدِيَتْ» از ماده «سَدْو» بر وزن «سرو» در اصل به معنى دراز كردن دست به سوى ديگرى است، بنابراين‌

«أُسْدِيَتْ إلَيْكَ يَدٌ»

در كلام امام مفهومش اين است كه دستى به‌سوى تو دراز شد و اين جمله كنايه از بخشش و اهداى هديه است.