25 و قال عليه‌السلام يَا بْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَأَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ.

امام عليه السلام فرمود:

اى فرزند آدم! هنگامى كه مى‌بينى پروردگارت نعمت‌هايش را پى‌درپى بر تو مى‌فرستد در حالى كه تو معصيت او را مى‌كنى از او بترس‌

(مبادا مجازات سنگينش در انتظار تو باشد). [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

اين سخن حكمت‌آميز را آمدى در غررالحكم با تفاوتى آورده كه نشان مى‌دهد از منبع ديگرى گرفته است و همچنين ابن جوزى در تذكرة الخواص. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 25).

در كتاب تمام نهج‌البلاغه اين جمله حكمت‌آميز ضمن كلام مبسوطى كه امير مؤمنان على عليه السلام به شخص نيازمندى فرمود آمده است. (تمام نهج‌البلاغه، ص 556).