54 و من كتاب له عليه‌السلام إلى‌ طَلْحَةَ وَالزُّبَيْرِ (مَعَ عِمْرانِ بْنِ الْحَصينِ الْخُزاعي) ذَكَرَهُ أبوجَعْفَرِ الإسْكافي في كِتاب الْمَقاماتِ فِي مَناقِبِ أميرِالْمُؤمِنِينَ عليه السلام‌

از نامه‌هاى امام عليه السلام‌

براى طلحه و زبير است كه به‌وسيله عمران بن حصين خزاعى براى آنها فرستاد. اين نامه را ابو جعفر اسكافى در كتاب المقامات فى مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام ذكر كرده است. [1]

نامه در يك نگاه‌

اين نامه در عين فشردگى به چهار نكته مهم اشاره مى‌كند:

در بخش اوّلِ اين نامه، حضرت بر اين امر تأكيد دارد كه من براى بيعت به‌ [2]

[1]. سند نامه:

مرحوم سيّد رضى در ابتداى اين نامه- همان‌گونه كه در بالا آمده- نوشته است كه آن را ابوجعفر اسكافى (محمّد بن عبداللَّه اسكافى متوفاى سنه 240 قمرى) در كتاب المقامات فى مناقب اميرالمؤمنين آورده‌

[2] است. اسكافى از معتزله بود و در محله اسكاف بغداد زندگى مى‌كرد و از اين رو او را اسكافى گفته‌اند. او از معاصران «جاحز» بود و ردّى بر كتاب العثمانيه او نوشته است.

معتزله بغداد معتقد بر افضليت اميرمؤمنان بر تمام صحابه بوده‌اند و اسكافى نيز پيرو همين عقيده بود. (البته ابوجعفر اسكافى از اهل سنّت بود و غير از محمد بن احمد بن جنيد اسكافى معروف است كه از قدماى فقهاى شيعه محسوب مى‌شود).

صاحب مصادر نهج‌البلاغه دو مأخذ ديگر براى اين نامه نقل كرده است: نخست تاريخ ابن اعثم كوفى (متوفاى 314) است و ديگر كتاب الامامة والسياسة ابن قتيبه دينورى (متوفاى 276) است‌