بخش دوم‌

أَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ، لَايَنَامُ أَيَّامَ الْخَوْفِ، وَلَا يَنْكُلُ‌عَنِ الْأَعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ، أَشَدَّ عَلَى‌ الْفُجَّارِ مِنْ حَرِيقِ النَّارِ، وَهُوَ مَالِكُ بْنُ الْحَارِثِ أَخُو مَذْحِجٍ، فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِيعُوا أَمْرَهُ فِيمَا طَابَقَ الْحَقَّ، فَإِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللَّهِ، لَاكَلِيلُ الظُّبَةِ، وَلَا نَابِي الضَّرِيبَةِ: فَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تَنْفِرُوا فَانْفِرُوا، وَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تُقِيمُوا فَأَقِيمُوا فَإِنَّهُ لَايُقْدِمُ وَلَا يُحْجِمُ وَلَا يُؤَخِّرُ وَلَا يُقَدِّمُ إِلَّا عَنْ أَمْرِي؛ وَقَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِ عَلَى‌ نَفْسِي لِنَصِيحَتِهِ لَكُمْ، وَشِدَّةِ شَكِيمَتِهِ عَلَى‌ عَدُوِّكُمْ.

ترجمه‌

اما بعد (از حمد و ثناى الهى) من يكى از بندگان (خاص) از بندگان خدا را به سوى شما فرستادم. كسى كه به هنگام خوف و خطر خواب به چشم راه نمى‌دهد و در ساعات ترس و وحشت از دشمن نمى‌هراسد و به او پشت نمى‌كند. و در برابر بدكاران از شعله آتش، سوزنده‌تر است و او «مالك بن حارث» از قبيله مذحج است.

حال كه چنين است به سخنش گوش فرا دهيد و فرمانش را در آنجا كه مطابق حق است اطاعت كنيد. چرا كه او شمشيرى است از شمشيرهاى خدا كه نه هرگز به كندى مى‌گرايد و نه ضربه‌اش بى‌اثر مى‌گردد، بنابراين اگر او فرمان بسيج و حركت داد حركت كنيد و اگر دستور توقف داد توقف نماييد، زيرا او هيچ اقدام و منعى و هيچ عقب‌نشينى و پيش‌روى نمى‌كند مگر به فرمان من. (و با اينكه وجود مالك براى من بسيار مغتنم است؛ ولى) من شما را بر خود مقدم داشتم (كه‌