وَأَرْدَيْتَ جِيلًا مِنَ النَّاسِ كَثِيراً؛ خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ، وَأَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِكَ، تَغْشَاهُمُ الظُّلُمَاتُ، وَتَتَلَاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهَاتُ، فَجَازُوا عَنْ وِجْهَتِهِمْ، وَنَكَصُوا عَلَى‌ أَعْقَابِهِمْ، وَتَوَلَّوْا عَلَى‌ أَدْبَارِهِمْ، وَعَوَّلُوا عَلَى‌ أَحْسَابِهِمْ، إِلَّا مَنْ فَاءَ مِنْ أَهْلِ الْبَصَائِرِ، فَإِنَّهُمْ فَارَقُوكَ بَعْدَ مَعْرِفَتِكَ، وَهَرَبُوا إِلَى‌ اللَّهِ مِنْ مُوَازَرَتِكَ، إِذْ حَمَلْتَهُمْ عَلَى‌ الصَّعْبِ، وَعَدَلْتَ بِهِمْ عَنِ الْقَصْدِ. فَاتَّقِ اللَّهَ يَا مُعَاوِيَةُ فِي نَفْسِكَ، وَجَاذِبِ الشَّيْطَانَ قِيَادَكَ، فَإِنَّ الدُّنْيَا مُنْقَطِعَةٌ عَنْكَ، وَالْآخِرَةَ قَرِيبَةٌ مِنْكَ، وَالسَّلَامُ.

ترجمه‌

(اى معاويه) گروه بسيارى از مردم را به هلاكت افكندى و با گمراهى خويش آنها را فريفتى و در امواج درياى (فتنه و فسادِ) خود انداختى به گونه‌اى كه تاريكى‌ها آنها را فرا گرفت و امواج شبهات آنان را به تلاطم افكند، اين سبب شد كه آنها از حق باز گردند و به دوران گذشته (جاهليّت) روى آورند و به حق پشت كنند و (همچون عرب جاهلى) به حسب و نسب و تفاخرات قومى تكيه نمايند.

مگر گروهى از روشن‌ضميران و اهل بصيرت كه از اين راه بازگشتند، زيرا آنها بعد از آنكه تو را شناختند از تو جدا شدند و از همكارى با تو به سوى خدا شتافتند، چون تو آنها را به كارى دشوار (كه همان نبرد با حق بود) واداشته بودى و از راه راست منحرف ساخته بودى.

اى معاويه! تقواى الهى را درباره خود پيشه كن (و از خداوند بترس) و زمام خود را از دست شيطان باز گير كه دنيا به زودى از تو قطع خواهد شد و آخرت به تو نزديك است، والسلام.