الجنّة و خبر النّار و خبر ما كان و ما هو كائن، اعلم ذلك كما انظر الى كفّى انّ اللّه يقول فيه تبيان كلّ شي‌ء، من به خوبى كتاب خدا را مى‌دانم، در آن آغاز آفرينش و آنچه تا روز قيامت به وقوع مى‌پيوند وجود دارد، و همچنين است در آن خبر آسمان و زمين و خبر بهشت و دوزخ و خبر آنچه بوده و آنچه خواهد بود. من همه اينها را مى‌دانم آن گونه كه به كف دستم نگاه مى‌كنم! خداوند مى‌فرمايد: «در قرآن بيان همه چيز است». [1] در نهج البلاغه نيز آمده است:

«و فى القرآن نباء ما قبلكم و خبر ما بعدكم و حكم ما بينكم، در قرآن خبرهاى پيش از شما و خبرهاى بعد از شما، و حكم در ميان شما وجود دارد (گذشته و آينده و حال، همه در آن جمع است)». [2] در تعبير ديگرى امام (ع) در باره قرآن مى‌فرمايد:

«الا انّ فيه علم ما يأتي و الحديث عن الماضي و دواء دائكم و نظم ما بينكم، آگاه باشيد! در قرآن علوم مربوط به آينده و اخبار مربوط به گذشته و داروى بيماريها و نظم ميان شماست». [3] اين سخن تنها در احاديث اهل بيت- عليهم السلام- نيامده است، بلكه از طرق اهل سنّت نيز نقل شده است:

«سيوطى» در «درّ المنثور» از صحابى معروف «ابن مسعود» نقل مى‌كند: «انّ فيه علم الاوّلين و الآخرين، در قرآن علم اوّلين و آخرين است.» و از «اوزاعى» نقل مى‌كند كه در تفسير آيه‌ «وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‌ءٍ». قال: بالسّنّة، گفت‌

[1] اصول كافى، جلد اوّل، صفحه 61. (مرحوم كلينى در همين باب روايات متعدّد ديگرى نقل كرده است.)

[2] كلمات قصار نهج البلاغه، حكمت 313.

[3] نهج البلاغه، خطبه 158.