ديگر باز گردد!

مرحوم سيّد رضى به دنبال اين سخن مى‌گويد:

در اين كلام كه از فصيحترين سخنان است لطايفى نهفته كه جز سخن‌سنجان به آن نمى‌رسند و بيش از آنچه ما از آن در شگفتى فرو مى‌رويم شگفتى‌ها از آن شگفت‌زده مى‌شوند. اضافه بر اين، ريزه‌كاريهايى از فصاحت در آن وجود دارد كه نه زبان، قادر به شرح آن است و نه هيچ انسانى به عمق آن مى‌رسد و نه آنچه را كه من به آن اشاره مى‌كنم كسى جز آنان كه در فصاحت پيشگامند، مى‌توانند درك كنند «وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ».

شرح و تفسير گناهان همچون اسبهاى سر كشند!

در ادامه بحث گذشته كه پيرامون وضع بحرانى بعد از بيعت امام كه به منزله انقلاب جديدى در عالم اسلام بود سخن مى‌گفت و هشدار مى‌داد، در اين فراز به نكته بسيار مهمّى ضمن بيان يك تشبيه زيبا اشاره مى‌كند كه اگر مردم آن را به كار بندند مى‌توانند از آلودگيها و انحرافات مصون بمانند و در بيراهه‌ها سرگردان نشوند و به سر منزل مقصود برسند و آن اين كه گناه را در آغاز امر بايد كنترل كرد و از حوزه آن دور شد، چرا كه وقتى انسان در آن گرفتار شود گناهان و خطاهاى ديگر، زنجيروار او را به سوى خود مى‌كشند و زمام اختيار را از كف او بيرون مى برند و در درّه‌هاى هولناك بدبختى فرو مى‌افكنند.

مى‌فرمايد: «آگاه باشيد! گناهان و خطاها اسبهاى سركشى هستند كه اهلش را بر آنها سوار مى‌كنند و لجامهاى آنها برگرفته مى‌شود و سرانجام آنان را در دوزخ سرنگون‌