تفسيرهايى ذكر كردند. يك تفسير همان بود كه در بالا ذكر شد.

تفسير ديگر اين كه: گشايش عدالت از اين نظر است كه مايه خشنودى خدا و خشنودى خلق خدا و هماهنگ با نظام هستى است، در حالى كه ظلم موجب خشم الهى و خشم مردم و سبب تنگناها در دنيا و آخرت مى‌باشد.

ديگر اين كه هر گاه از طريق عدالت چيزى را از كسى بگيرند ممكن است بر او سخت آيد، امّا به طور مسلّم اگر ظالمانه از او بگيرند سخت‌تر است! ديگر اين كه كسى كه طاقت تحمّل عدل و انصاف را ندارد و از آن متنفّر است چگونه مى‌تواند طاقت تحمّل ظلم و جور را داشته باشد! مانعى ندارد كه هر چهار تفسير در مفهوم اين جمله كوتاه و پر معنى جمع باشد.

نكته‌ها

1- آثار عدالت در جامعه انسانى‌

در نهج البلاغه بارها و بارها روى مسأله عدالت و انصاف تكيه شده و اصولا امير مؤمنان على (ع) يكى از بزرگترين بنيانگذاران عدل در جامعه بشرى است و به گفته نويسنده معروف مسيحى (جرج جرداق)، او بانگ عدالت انسانيّت است كه از حلقوم تاريخ برخاسته و به همين دليل نام كتابش را «الامام علىّ صوت العدالة الانسانيّة» ناميده است.

در روايات اسلامى- هماهنگ با سخنان على (ع) در نهج البلاغه- تعبيرات جالبى در اين زمينه ديده مى‌شود.

در سخنى از امام سجاد على بن الحسين (ع) مى‌خوانيم: «العدل احلى من الماء يصيبه الظّمآن، عدالت شيرين‌تر از آب براى تشنه‌كامان است! (همان گونه كه حيات تشنه‌كامان در آب است، حيات جامعه انسانيت در عدالت است!)». [1]

[1] بحار الانوار، جلد 72، صفحه 36.