بخش هفتم‌

ثمّ انشأ سبحانه ريحا اعتقم مهبّها و أدام مربّها و أعصف مجراها و أبعد منشأها فأمرها بتصفيق الماء الزّخّار و إثارة موج البحار فمخضته مخض السّقاء و عصفت به عصفها بالفضاء. تردّ أوّله الى آخره و ساجيه الى مائره حتّى عبّ عبابه و رمى بالزّبد ركامه فرفعه في هواء منفتق و جوّ منفهق فسوّى منه سبع سموات جعل سفلاهنّ موجا مكفوفا و علياهنّ سقفا محفوظا و سمكا مرفوعا بغير عمد يدعمها و لا دسار ينظمها ثمّ زيّنها بزينة الكواكب و ضياء الثّواقب و أجرى فيها سراجا مستطيرا و قمرا منيرا في فلك دائر و سقف سائر و رقيم مائر.

ترجمه‌

سپس خداوند پاك و منزّه، طوفانى برانگيخت كه كار آن متلاطم ساختن آب و در هم كوبيدن امواج بود، طوفان به شدّت مى‌وزيد و از نقطه‌اى دور، سرچشمه مى‌گرفت. پس به آن فرمان داد كه آبهاى متراكم را بر هم زند و امواج درياها را به هر سو بفرستد! در نتيجه، همچون مشك سقّايى آنها را به هم زد و با همان شدّت كه در فضا مى وزيد، به آن امواج حمله‌ور شد. آغازش را بر آخرش فرو مى‌ريخت و قسمتهاى ساكن آن را به امواج متحرّك پيوند مى‌داد. تا آبها روى هم انباشته شد و همچون قلّه كوه بالا آمد و امواج، كفهايى را بيرون فرستاد و در هواى باز و جوّى وسيع، پراكنده ساخت و از آن هفت آسمان را پديد آورد. آسمان پايين را همچون موج مهار شده‌اى قرار داد و آسمان برترين را همچون سقفى محفوظ و بلند. بى آن كه ستونى براى نگاهدارى آن باشد و نه‌