(آيه 18)- «او پاره‌اى از آيات و نشانه‌هاى بزرگ پروردگارش را ديد» (لَقَدْ رَأى‌ مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى‌).

نكته‌ها:

1- هدف معراج،

رسيدن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله به شهود باطنى از يكسو، و ديدن عظمت خداوند در پهنه آسمانها با همين چشم ظاهر از سوى ديگر بوده است، كه هم در آخرين آيه مورد بحث در اينجا «لَقَدْ رَأى‌ مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى‌» و هم در آيه 1 سوره اسراء «لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا؛ تا برخى از آيات خود را به او نشان دهيم». به آن اشاره شده است و نيز به مسائل زياد و مهمى از فرشتگان و بهشتيان و دوزخيان و ارواح انبيا آگاهى يافت كه در طول عمر مباركش الهام‌بخش او در تعليم و تربيت خلق خدا بود.

2- گوشه‌اى از گفتگوهاى خداوند با پيامبرش در شب معراج:

در كتب حديث روايتى از امير مؤمنان على عليه السّلام از پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله در اين زمينه آمده است كه بسيار مشروح و طولانى است، و ما گوشه‌هائى از آن را در اينجا مى‌آوريم.

در آغاز حديث مى‌خوانيم كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در شب معراج از پروردگار سبحان چنين سؤال كرد: «يا ربّ اىّ الاعمال افضل؟؛ پروردگارا! كدام عمل افضل است؟».

خداوند متعال فرمود: «هيچ چيز نزد من برتر از توكل بر من و رضا به آنچه قسمت كرده‌ام نيست، اى محمّد! آنها كه به خاطر من يكديگر را دوست دارند محبتم شامل حال آنهاست، و كسانى كه به خاطر من مهربانند، و به خاطر من پيوند دوستى دارند آنها را دوست دارم، و نيز محبتم براى كسانى كه توكل بر من مى‌كنند فرض و لازم است، و براى محبت من حد و حدود، و مرز و نهايتى نيست»! در فراز ديگرى آمده است: «اى احمد! همچون كودكان مباش كه سبز و زرد و زرق و برق را دوست دارند، و هنگامى كه غذاى شيرين و دلپذيرى به آنها مى‌دهند مغرور مى‌شوند، و همه چيز را به دست فراموشى مى‌سپارند».

پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در اينجا عرضه داشت: «پروردگارا! مرا به عملى هدايت كن كه موجب قرب به درگاه توست».