سوره فاطر [35]

اين سوره در «مكّه» نازل شده و 45 آيه است‌

محتواى سوره:

اين سوره- به خاطر سر آغاز آن كه با عنوان «فاطر» و «ملائكه» شروع مى‌شود- گاه سوره «فاطر» و گاه سوره «ملائكه» ناميده شده و آيات آن را در پنج بخش مى‌توان خلاصه كرد.

1- بخش مهمى پيرامون نشانه‌هاى عظمت خداوند در عالم هستى و دلائل توحيد سخن مى‌گويد.

2- بخش ديگرى از آن از ربوبيت پروردگار و خالقيت و رازقيت او و آفرينش انسان از خاك و مراحل تكامل او بحث مى‌كند.

3- بخش ديگر پيرامون معاد و نتايج اعمال در آخرت، و رحمت گسترده الهى در اين جهان، و سنّت تخلف ناپذير او در باره مستكبران است.

4- قسمتى به مسأله رهبرى انبيا و مبارزه پى‌گير و مستمرشان با دشمنان لجوج و سرسخت و دلدارى پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله در اين زمينه مى‌باشد.

5- سر انجام بخشى از آن بيان مواعظ و اندرزهاى الهى در زمينه‌هاى مختلف است.

بعضى از مفسران تمام اين سوره را در يك حلقه خلاصه كرده‌اند و آن مسأله قاهريت خداوند در تمام زمينه‌هاست.