و هماهنگ با صفا و معنويت فرشتگان الهى كه با آنها همدمند مى‌سازد.

(آيه 6)- و آخرين موهبت اين كه: «آنها را در بهشت جاويدانش كه اوصافش را براى آنان بازگو كرده است وارد مى‌كند» (وَ يُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَها لَهُمْ).

نه تنها اوصاف كلى بهشت برين و روضه رضوان را براى آنها بيان كرده، بلكه اوصاف و نشانه‌هاى قصرهاى بهشتى آنها را نيز مشخص مى‌سازد به گونه‌اى كه وقتى وارد بهشت مى‌شوند يكسر به سوى قصرهاى خويش مى‌روند!

(آيه 7)- اگر خدا را يارى كنيد شما را يارى مى‌كند: اين آيه همچنان ادامه تشويق مؤمنان به مسأله پيكار با دشمنان حق است، مى‌فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اگر خدا را يارى كنيد شما را يارى مى‌كند، و گامهايتان را استوار مى‌دارد» (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ).

تكيه بر مسأله «ايمان» اشاره به اين است كه يكى از نشانه‌هاى ايمان راستين پيكار با دشمنان حق است.

يارى كردن خدا به معنى يارى كردن آيين او، يارى كردن پيامبر او، و شريعت و تعليمات اوست.

اما ببينيم وعده‌اى را كه خداوند در برابر دفاع از آيينش به مجاهدان داده، چيست؟

مى‌گويد: «شما را يارى مى‌كند»؛ در قلب شما نور ايمان و در روح شما تقوا، در اراده شما قدرت، در فكر شما آرامش مى‌افكند.

از سوى ديگر فرشتگان را به يارى شما مى‌فرستد، حوادث را به نفع شما تغيير مسير مى‌دهد، قلوب مردم را به شما متمايل مى‌كند. آرى! يارى خدا جسم و جان و درون و برون را احاطه مى‌كند.

(آيه 8)- و از آنجا كه گاهى نيروى متراكم دشمن و انبوه جمعيت و انواع تجهيزات او، فكر مجاهدان راه حق را به خود مشغول مى‌دارد، آيه شريفه مى‌افزايد:

«و كسانى كه كافر شدند مرگ بر آنان! و اعمالشان نابود باد» (وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ).